Górol ci jo nie jest,
kapelusa ni mom,
w kerpcach nigdym nie sedł,
ciupagi nie cymął.
Ale jo wom wsyćkim
pzyznać sie tu muse,
jak oboce góry,
chwyto mnie za duse.
Muse sie tam znalyźć,
wsyćko podotykać,
wsyćkiemu pozirać,
powietza nałykać.
A jak juz w dół zejde
ślaku kryntym torem,
to sie wtedy cuje,
jak bym był górolem.
Zawdy tynsknić bede
za wiatrym łod hal,
a w syrcu mi śpiwać,
jak tymu co zal.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz